உழுதவன் பாடு.

உழுதவன் பாடு.

அந்த நாளை நினைக்கிறேன்.

இந்த நாளை வியக்கிறேன்.

சென்ற நாளைப் படிக்கிறேன்.

வந்த நாளைப் புரிகிறேன்

ஒருவர் ஊருக்கு முதலாளி--அந்த

ஒருவர் வாழவே தொழிலாளி.

உழைப்பைச் சுரணடிய பெரிச்சாளி--அது

ஒழிநததால் உயர்ந்தான் பாட்டாளி.

நாளும் உழைப்பான் உழைப்பாளி-வெறும்

நாழித் தானியக் கூலிக்கு.

காரி உமிழ்வான் முதலாளி---வெந்த

காய்ப்பு இல்லாக் கைகளில்.

கோவணம் உழவன் சீருடை-ஓலைக்

குடிசை அவனது சுகவாசம்.

வெயிலும் காற்றும் உறவாகும்--ஒழுகும்.

வேர்வைக் குளியல் அடையாளம்.

சோற்றுக்கு அழுவான் பிள்ளை-துணி

மாற்றுக்கு ஒளிவாள் மனைவி

அழுகை யதுவே மொழியாச்சு---அன்று

உழுதவன் பாடே இதுவாச்சு.

உழப்பை உறிஞ்சி உண்டோனோ---இன்று

பிழைப்பைத் தேடி ஓடுகிறான்.

காலச் சக்கரம் உருண்டது---பழமை

காடசியும் மாறிப் புரண்டது.

ஏழை நிலைமை எண்ணுகிறாள்--அம்மா 
காலைக் கதிராய் மின்னுகிறாள்.
ஊழைத் திருத்தி எழுதுகிறாள்--ஏழை 
தோளை உயர்த்தி நிறுத்துகிறாள்.

கனவுகள் எல்லாம் நினைவாக--உழவன்
நினைவுகள் எல்லாம் நிசமாக 
உழவுத் தொழிலே தலையாக--அம்மா 
உளமே இரட்டை இலையாக.  
  

கொ,பெ.பி.அய்யா.