நிலம் தேடும் நாடோடிகள்,
விலையாகும் கொள்கை மாறிகள்.
குளம் தேடும் மீன்கொத்திகள்,
களம் ஆடும் அரசியல்வாதிகள்.
குச்சி தோறும் பட்சிகள்,
கட்சி தாவும் ஒற்றர்கள்.
அரசியல் மேடைப் பேச்சு,
விரசியல் மேலுப் பூச்சு.
வீசிய தடித்த சொற்கள்
பாசத்தின் உச்சம் என்பார்.
வேசியெனக் கூச மாட்டார்.
வசையும் வாழ்த்து என்பார்.
திக்கறியா திசை மாறிகள்.
மக்கள் பாவம் அப்பாவிகள்.
எக்கணம் எவர் எங்கோ!
வெக்கம் கெட்ட அரசியல்.
நேசம் எல்லாம் வேசமோ!
வேசி மொழி அரசியலோ!
பதிவான முழக்கம் எல்லாம்:
சுதந்திரம் விளக்கும் பொய்யோ!
கொ.பெ.பி.அய்யா.
No comments:
Post a Comment